Terug

A mideast media storm: the Palestinian edge in the media war

From the website of Arutz 7: the Arab media Daniel Seaman, director of the official Israeli Government Press Office (GPO), has touched off a media scandal by accusing some international news organizations of gross bias in favor of the Palestinians. The GPO is responsible for issuing press credentials to all foreign journalists.

In an interview with the Israeli newspaper "Kol Ha'Ir" (translated by the Israel News Agency), Seaman claims that journalists coordinated their reporting with terrorist leader Marwan Barghouti. "He used to call them and inform them about what was about to happen. They always received early warning about gunfire on Gilo. Then they shot for TV only the Israeli response fire on Beit Jala. Those producers advised Barghouti how to get the Palestinian message across better."

Seaman singled out four correspondents who have recently been removed from their assignments in Israel: Suzanne Goldberg (UK Guardian), Lee Hockstader (Washington Post), Sandro Contenta (Toronto Star), and Gillian Findlay (ABC).

Seaman says: "The editorial boards got the message and replaced their people." The four news organization denied that the reassignments were related to GPO pressure. Ha'aretz reports that Andrew Steele, BBC Jerusalem bureau chief, lashed back by asking BBC London to boycott Prime Minister Ariel Sharon's bureau. Steele has reportedly decided not to ask Sharon's people for comments or reactions, because of what he says is the government's refusal to give press accreditation to Palestinians employed by the BBC.

To put things into perspective, Honest Reporting readers should recall the words of Fayad Abu Shamala, BBC's correspondent in Gaza for the past 10 years, who spoke at a Hamas rally in Gaza: "Journalists and media organizations [are] waging the campaign shoulder-to-shoulder together with the Palestinian people."

Seaman says that Palestinians who work with the media attend a course in media manipulation at Bir Zayit University, and exercise control over information flow. He says: "The Palestinians let the foreign journalists understand: if you don't work with our people we'll sever contact with you, you won't have access to sources of information and you won't get interviews".

Seaman gives further examples of Palestinians manipulating the media coverage: "The IDF announces that it is going in to demolish an empty house, but somehow afterwards you see a picture of a crying child sitting on the rubble. There is an economic level to that. The Palestinian photographers receive from the foreign agencies 300 dollars for good pictures; that is why they deliberately create provocation with the soldiers. They've degraded photography to prostitution."

Seaman also says that "today we know that the entire Mohammed al-Dura incident was staged in advance by the Palestinian Authority in collusion with Palestinian photographers, who worked for the foreign networks."

Seaman contrasts how foreign journalists had far more freedom to report from the territories prior to Oslo. "From the moment Arafat arrived," Seaman told Kol Ha'Ir, "their dependence on Palestinian media staffers grew. And the more the PA tightened its hold on the ground and the closer the date of the conflict grew, the Palestinian hold on the foreign press became firmer... The Palestinians let the foreign journalists understand: if you don't work with our people we'll sever contact with you, you won't have access to sources of information and you won't get interviews."

Seaman says: "At the direct instruction of the Palestinian Authority, the offices of the foreign networks in Jerusalem are compelled to hire Palestinian directors and producers. Those people determine what is broadcast. The journalists will certainly deny that, but that is reality."


Een Midden Oosten Media Storm: het Palestijnse voordeel in de media-oorlog

Van de website van Arutz 7, de Arabische media Daniel Seaman, de directeur van het officiële Israëlische Persbureau (GPO) heeft een mediaschandaal veroorzaakt door enkele internationale nieuwsagentschappen te beschuldigen van verregaande partijdigheid ten gunste van de Palestijnen. Het GPO is belast met het uitgeven van perskaarten aan alle buitenlandse journalisten.

In een interview met de Israëlische krant "Kol Haïr"(en vertaald door het Israëlische nieuwsagentschap), beweert Seaman dat journalisten hun berichten coördineerden met de terroristenleider Marwan Barghouti. "Gewoonlijk belde hij die en informeerde hen over wat er stond te gebeuren. Ze ontvingen altijd vroeg bericht over beschietingen op [de Joodse voorstad van Jeruzalem] Gilo [vanuit het Arabische Beit Jala ernaast]. Ze filmden voor de televisie alleen het Israëlische tegenvuur op Beit Jala. Deze producers adviseerden Barghouti hoe hij de Palestijnse boodschap beter kon laten overkomen."

Seaman noemde vier correspondenten bij naam die kortgeleden van hun taken in Israël zijn ontheven: Suzanne Goldberg (UK Guardian), Lee Hockstader (Washington Post), Sandro Contenta (Toronto Star), en Gillian Findlay (ABC).

Seaman zegt: "De redactiekantoren merkten wat er aan de hand was en vervingen hun mensen." De vier nieuwsorganisaties ontkenden dat de nieuwe benoemingen enig verband hadden met druk van het GPO. Ha'aretz meldt dat Andrew Stell, hoofdredacteur in Jeruzalem van de BBC, terugsloeg door aan de BBC te vragen om het kantoor van premier Ariel Sharon te boycotten. Steele heeft, volgens berichten, besloten om de medewerkers van Sharon niet te vragen naar commentaar en reacties, vanwege wat hij de weigering noemt van de regering om perskaarten te geven aan Palestijnen in dienst van de BBC.

Om de zaken in een juist perspectief te zetten, moeten de lezers van Honest Reporting zich de woorden moeten herinneren van Fayad Abu Shamala, die al tien jaar lang de correspondent van de BBC in Gaza is, en die op een demonstratie voor de Hamas in Gaza zei: "Journalisten en organisaties van de media vechten deze oorlog schouder aan schouder samen met het Palestijnse volk."

Seaman zegt dat Palestijnen die met de media werken een cursus volgen in mediamanipulatie aan de Bir Zayit Universiteit, en de media-uitingen in eigen hand houden. Hij zegt: "De Palestijnen laten buitenlandse journalisten begrijpen: "als je niet met onze mensen samenwerkt, zullen we alle contact met je verbreken, en zul je geen toegang krijgen tot informatiebronnen en geen interviews kunnen afnemen."

Seaman geeft nog meer voorbeelden van Palestijnen die mediaberichtgeving manipuleren: "Het Israëlische leger kondigt aan dat het een leeg huis gaat slopen, maar op de één of andere manier zie je later een foto van een huilend kind dat op de puinhoop zit. Daar zit een economisch tintje aan. De Palestijnse fotograven ontvangen van buitenlandse nieuwsagentschappen 300 dollar voor goede plaatjes; daarom lokken ze met opzet een confrontatie met de soldaten uit. Ze hebben fotografie neergehaald naar prostitutie.

" Seaman zegt ook dat: "we nu weten dat het hele incident met Mohammed al-Dura van te voren in scène is gezet door de Palestijnse Autoriteit in samenwerking met Palestijnse fotografen, die voor de buitenlandse pers werkten."

Seaman vergelijkt de veel grotere vrijheid die buitenlandse journalisten vóór de Akkoorden van Oslo hadden om vanuit de gebieden te rapporteren. "Vanaf het moment dat Arafat kwam", vertelde Seaman aan Kol Ha'ir. "groeide hun afhankelijkheid van de staf van de Palestijnse media. En hoe meer de Palestijnen hun greep op de grond hielden en hoe meer het conflict naderde, vergrootten de Palestijnen hun greep op de buitenlandse pers….De Palestijnen lieten de buitenlandse journalisten weten: als je niet met onze mensen werkt, zullen we alle contact met je verbreken, zul je geen toegang hebben tot informatiebronnen en krijg je geen interviews."

Seaman zegt: "Volgens rechtstreeks bevel van de Palestijnse Autoriteit, zijn de kantoren van de buitenlandse nieuwsdiensten in Jeruzalem gedwongen om Palestijnse regisseurs en producers in te huren. Deze mensen maken uit wat er wordt uitgezonden. De journalisten zullen dat zeker ontkennen, maar het is wel de waarheid.