Terug


Al Qaeda, Palestinians Prepare Mega-terror for Israel
Verbranden van de vlag Missile

DEBKAfile Special Analysis
December 3, 2002

Monday, December 2, five days after the event, Al Qaeda took formal responsibility for the two attacks against Israeli targets at Kenya's Indian Ocean resort of Mombassa last Thursday, November 28, in which 16 people died - 13 Kenyans and three Israelis.

Several hours before al Qaeda posted its admission, three prominent Israeli security figures suddenly found their voices on the dangers posed by al Qaeda and the grave implications as regards Israel's abilities to fight back.

For many months, Israeli spokesmen kept quiet about the international fundamentalist terror network's presence in Israel, first exposed by DEBKAfile last April, despite al Qaeda's advancing collaboration with Hezbollah in support of Palestinian terrorism.

The brutal murder of 21 celebrants at the Park Hotel Passover feast in Netanya on March 27, 2002, provided cover for the first contingent of 15-20 heavily armed al Qaeda men to land on Netanya beach from the sea. The week before, an earlier group of Osama bin Laden's men poured across the Syrian-Israeli frontier on the Golan and stole south through the West Bank gully of Wadi Kharmiyeh, until they reached prepared hideouts in Ramallah and the Nablus district. Monday, December 2, under the impact of the attacks in Kenya, Defense minister Shaul Mofaz finally confirmed that the al Qaeda network had sent "octopus arms not only into countries on the other side of the ocean but also to our region."

Chief of staff Lt. General Moshe Yaalon was a little more specific. He told reporters that al Qaeda operatives had landed in this country and planned terror attacks that were foiled. He stressed that the network also used Palestinians, but insisted that the threats from al Qaeda, the prime suspect in the attacks in Mombassa, had been eliminated both at home and abroad. The message acknowledging responsibility for the attack was monitored by Israeli TV Channel 2 on five pro-al Qaeda websites. It was signed unusually by the group's "political bureau" and noted: "This is the second time we strike from Kenya - after the US embassies bombings - but this time we hit the Jews in revenge for Israeli actions in Palestinian territories. Your women for ours, your old for ours, your children for ours. You have cast a siege of hunger around the Palestinians, we shall cast a siege of fear over you." The message goes on to crow: "In the face of international persecution, we are able to carry out operations against the Jewish-Crusader Front." The Mombassa attacks were held up as "a slap in the face for the CIA and the Mossad in this part of Africa."

Al Qaeda never dignifies the Jewish state with its name - only "the Jews" in keeping with its all-round objectives.
DEBKAfile's experts on terror assert that al Qaeda terrorists are in this country at the invitation of Yasser Arafat and with logistical support approved by him in person. He imported the Hezbollah first, then Osama bin Laden's Islamic fighters, to advance his single, never-changing goal, to fight Israel until it is destroyed. In the last six months, therefore, while the diplomats and politicians spun their plans, road maps and ceasefire schemes, Arafat surreptitiously turned this country into an international center for the most dangerous professional terrorists alive. He gathered under his wing an assemblage of Iranian Revolutionary Guards, Hezbollah, Jibril's Popular Front - General Command, Iraqi military intelligence and the pro-Iraqi Arab Liberation Front, joined in April by al Qaeda.
The same crosscut of terrorist groups is present nowhere else but the United States, although there they are mostly sleeper cells. In the Israel-Palestinian areas, all the terrorist groups compete for a piece of the action and are eager to help Arafat terrorize Israel out of existence.

The year 2002 is therefore characterized by the leading Islamic fundamentalist and likeminded terror groups taking advantage of the Palestinian leader's "hospitality" to strike roots inside Israel's borders. This year of terror falls into four parts:

1. Raising arms and personnel: From January to March, a river of terrorist weapons and explosive materials was smuggled into the Palestinian Authority from Jordan and Lebanon but mostly from Iran. The Karine-A arms ship was captured, but others certainly made it through to destination. The terrorists arrived in the trail of the arms, slipping in by secret routes through Jordan, the Golan, North Sinai and Israel's shores, to be picked up and hosted by Arafat's men. This influx consisted of between 150 and 250 trained terror operatives with heavy weapons, such as various types of portable missiles.

2. First operations: These incoming terror cells landed ready for action. DEBKAfile's military and counter-terror sources report that al Qaeda operatives were since discovered to have struck in March and April in some of the deadliest attacks Israel ever suffered. They targeted hotels in Netanya, wedding halls and restaurants in Haifa, Ashdod and Tel Aviv and West Bank roadblocks at Wadi Kharmieh and Adora. Their commanders in Iran, Syria and Lebanon, like Arafat, while rejoicing over the high Israeli death toll from these attacks, did not commend the newcomers' zeal. The imported al Qaeda terror experts had been told to go to ground until they were called out for the mega-attacks designed to finish Israel in the final stage of the conflict.

3. Summer inertia: From May to November, these foreign cells were quiescent, quietly improving their communications skills and gathering intelligence.

4. Back in action: In November, orders for the cells to return to action issued from al Qaeda's senior command posts in Yemen, Saudi Arabia, Somalia and Lebanon and from Arafat's headquarters in Ramallah. DEBKAfile's military and counter-terror sources report that the first attack in this cycle was the crafty ambush laid in Hebron on Friday night, November 15, in which 12 Israeli officers, troops and security men were gunned down.

Next came the bombing-attack at the Mombassa Paradise Hotel on November 28, together with the missile strike that missed an Israeli airliner carrying 260 passengers aboard. Later that day, gunmen went on a shooting-grenade assault on a Likud polling station in the northern town of Beit Shean, killing six Israelis.
That night, a mega-terror strike was rumored to have been thwarted in Jerusalem, although a court gag order prevented its publication. This penultimate stage for the year 2002 is viewed by our experts as the prelude to a mega-terror offensive already in the works. External and Palestinian terrorists are expected to combine for an escalating cycle of attacks to culminate in one such mega-strike staged by al Qaeda or Hezbollah terrorist cells. This is what the former Mossad chief and current national security adviser, Efraim Halevy, was talking about in his lecture on Monday, December 2, several hours before al Qaeda owned up to the Mombassa strikes. Halevy spoke of the mega-terror menace hanging over Israel as essentially one of "genocide" with the aim of destroying Israel to its very foundations. "To meet a threat on this scale," he said, "Israel possesses a broad and diverse array of capabilities, some of them not yet revealed." Inherent in Israel's national security balance, he explained, is the ability to counter menaces of this kind. Should the danger come to pass, that ability will take the conflict to a new plane which, Halevy was sure, would be understood and accepted by world opinion. DEBKAfile's military and counter-terror sources have no doubt that the Israeli prime minister's chief emissary for delicate foreign assignments was hinting darkly both at an unconventional threat to Israel, that could take the form of a large-scale massacre, and at the Jewish state's forceful retaliation by means of weapons and war tactics never yet brought into use. Such a counter-strike could well be pre-emptive. For Israel's policy-makers, the first danger signals flared in Hebron and Mombassa. On Monday, December 2, they published a dire warning as to their potential response.


 

Al Qaeda, Palestijnen bereiden Megaterreuraanslag op Israël voor
Verbranden van de vlag Missile
Speciale Analyse Debkafiles 3 december

Op maandag 2 december, vijf dagen erna, eiste al-Qaeda ofiicieel de verantwoordelijkheid op voor de twee aanslagen van vorige week donderdag, 28 november, op Israëlische doelen in het Keniaanse kusthotel in Mombassa, waarin 16 mensen het leven lieten - 13 Kenianen en 3 Israëlis.

Enkele uren voordal al-Qaeda dit in het openbaar toegaf, vonden drie prominente Israëlische veiligheidsfunctionarissen de kracht om over het gevaar te spreken dat door al-Qaeda gevormd wordt en de ernstige gevolgen wat betreft de mogelijkheden die Israël heeft om terug te vechten.

Al vele maanden hebben Israëlische woordvoerders zich stil gehouden over het internationale fundamentalistische terreurnetwerk dat in Israël zit hoewel het al in april, door Debkafile is opgemerkt, ondanks de steeds verdergaande samenwerking met Hezbollah in het Palestijnse terrorisme.

De wrede moord op 21 Pesachvierders in het Park Hotel in Netanya op 27 maart 2002 werd als cover gebruikt voor de landing van het eerste contingent van 15 tot 20 zwaar bewapende mannen van al-Qaeda uit zee op het strand van Netanya. De week daarvoor stroomde een groep van de mannen van Osama bin Laden binnen vanuit de Syrisch-Israëlische grens op de Golan en bewogen zich zuidwaarts naar de bergkloof Wadi Kharmiyeh tot aan de klaargemaakte schuilplaatsen in de buurt van Ramallah en Nabloes.

Op maandag 2 december, onder invloed van de aanslagen in Kenia, bevestigde Minister van Defensie Mofaz eindelijk dat het al-Qaeda netwerk "niet alleen zijn octopustentakels om landen aan de andere kant van de oceaan heen heeft geslagen, maar ook rond onze regionen."

Stafchef luitenant generaal Moshe Yaalon was iets preciezer. Hij vertelde aan reporters dat vechters van al-Qaeda in Israël zijn geland en aanslagen hebben voorbereid die verijdeld zijn. Hij benadrukte dat het netwerk ook Palestijnen gebruikte, maar ook dat de dreiging die van al-Qaeda uitgaat, de hoofdverdachte van de aanslagen in Mombassa, in binnen- en buitenland is weggenomen.

De boodschap waarin de aanslag werd opgeëist werd door de Israëlische televisie op vijf websites van al-Qaeda gevonden. Hij was ondertekend door het "politieke bureau" van de groep, en dat is ongewoon, en luidde: "Dit is de tweede keer dat we vanuit Kenia toeslaan - na de aanslag op de ambassades van de VS - maar deze keer treffen we de Joden uit wraak voor de Israëlische acties in de Palestijnse gebieden. Jullie vrouwen voor de onze, jullie bejaarden voor de onze, jullie kinderen voor de onze. Jullie hebben een belegering van honger rond de Palestijnen ingesteld, we zullen een belegering van angst rond jullie leggen."

De boodschap kraait verder: "In het licht van de internationale vervolging zijn we in staat om aanslagen te plegen tegen het front van de Joodse kruisvaarders." De aanslagen in Mombassa werden "een klap in het gezicht van de CIA en de Mossad in dit deel van Afrika" genoemd.
Al-Qaeda geeft de Joodse staat nooit een naam - alleen "de Joden" in lijn met de algemene doelstellingen.

De terreurexperts van Debkafiles beweren dat de terroristen van al-Qaeda in dit land zijn op uitnodiging van Yasser Arafat en met logistieke steun die door hem persoonlijk is goedgekeurd. Hij importeerde eerst de Hezbollah, toen de Islamitische strijders van Osama ben Laden om zijn ene, onveranderderlijke doel een stap dichterbij te brengen: Israël bevechten tot het vernietigd is. Het is daarom dat Arafat in de laatste zes maanden, terwijl de diplomaten en politici hun plannen, wegenkaarten en staakt het vuren ideeën opwierpen, zijn land in het geheim tot internationaal centrum maakte voor de gevaarlijkste professionele terroristen die er maar bestaan. Hij verzamelde een collectie van de Iraanse revolutionaire garde, Hezbollah, het Popular Front van Jibril - Generale commando's, Irakese militaire veiligheidsdiensten en het pro-Iraakse Arabische bevrijdingsfront, waarbij al-Qaeda zich in april voegde.

Dezelfde doorsnee van terroristische groeperingen is nu nergens minder aanwezig dan in de Verenigde Staten, hoewel het voor het grootste gedeelte slapende cellen zijn. In de Palestijnse gebieden eisen alle terroristische groeperingen hun stuk van de oorlog op en ze helpen maar al te graag Arafat om Israël kapot te terroriseren.

Het jaar 2002 wordt daardoor gekenmerkt door de voornaamste Islamitische fundamentalistisch terreurgroepen en hun geestverwanten, die de "gastvrijheid" benutten van de Palestijnse leider om wortel te schieten binnen de grenzen van Israël.

Het jaar der terreur valt uiteen in vier delen:
1. Wapens en personeel samenbrengen: Van januari tot maart werd een rivier van terroristische wapens en explosieven de Palestijnse Autoriteit binnengesmokkeld uit Jordanië en Libanon, maar meest vanuit Iran. Het wapenschip de Karine-A werd gepakt, maar andere hebben zeker hun bestemming bereikt. De terroristen kwamen binnen in het voetspoor van de wapens, via sluipwegen door Jordanië, de Golan, het noorden van de Sinai en de kusten van Israël, om opgehaald te worden en onthaald als gasten door de manschappen van Arafat. Deze instroom bestond uit tussen de 150 en 250 getrainde terreurmanschappen met zware wapens zoals verschillende soorten draagbare projectielen.

2. De eerste operaties: Deze binnenkomende terreurcellen landden gereed voor actie. De militaire- en antiterreurbronnen van Debka melden dat sindsdien ontdekt is dat al-Qaeda hebben toegeslagen in maart en april in de dodelijkste aanslagen die Israël ooit gekend heeft. Ze troffen hotels in Netanya, bruiloftszalen en restaurants in Haifa, Ashdod en Tel Aviv en wegversperringen op de West Bank bij Wadi Kharmieh en Adora. Hun commandanten in Iran, Syrië en Libanon, gaven, evenmin als Arafat, de nieuwkomers complimenten, al waren ze blij met het hoge Israëlische aantal doden door die aanslagen. De orders van geïmporteerde al-Qaeda terreurexperts waren om stil te blijven tot ze opgeroepen zouden worden voor de mega-aanslagen om Israël de doodssteek toe te dienen in de eindfase van het conflict.

3. Zomerapathie: Van mei tot november lagen deze buitenlandse cellen stil, terwijl ze in stilte hun communicatievaardigheden verbeterden en inlichtingen verzamelden.

4. Weer in actie: In november gaven de hoofdcommandoposten van al-Qaeda in Jemen, Saoedi-Arabië, Somalië en Libanon en vanuit het hoofdkwartier van Arafat in Ramallah. De militaire- en antiterreurbronnen van Debkafile melden dat de eerste aanslag in de cyclus was de slimme val in Hebron op vrijdagavond 15 november, waarin 12 Israëlische officiers, troepen en veiligheidsmensen doodgeschoten werden.

Vervolgens kwam de bomaanslag op het Paradise Hotel in Mombassa op 28 november, samen met de raketaanval die een Israëlisch vliegtuig miste met 260 passagiers aan boord. Later die dag, gingen schutters door met het beschieten en granaten gooien op een stembureau van de Likoed in de noordelijke stad Beit Shean, die zes Israëlis doodde.

Dezelfde nacht waren er geruchten dat een mega-aanslag in Jeruzalem zou zijn verijdeld, hoewel een rechterlijk bevel de publicatie ervan verboden had.

Dit voorlaatste toneel voor het jaar 2002 wordt door onze eigen experts opgevat als het voorspel tot een megaterreuroffensief dat al in de maak is. Verwacht wordt dat buitenlandse en Palestijnse terroristen zich zullen verzamelen voor een steeds sterker wordende ronde van aanvallen om te culmineren in een dergelijke mega-aanslag die voorbereid wordt door al-Qaeda's of Hezbolla's terroristische cellen.

Dit bedoelde het vroegere hoofd van de Mossad en huidige adviseur van nationale veiligheid, Efraim Halevy met zijn lezing op maandag 2 december, enkele uren voordat al-Qaeda de aanslagen in Mombassa bekende.

Halevy sprak over de dreiging van een mega-aanslag die over Israël hangt als die van "genocide" met als doel Israël tot op het bot te vernietigen. "Om een dreiging van die omvang het hoofd te bieden", zo zei hij, "bezit Israël een uitgebreid en gevarieerd potentieel aan expertise, die niet allemaal openbaar zijn gemaakt." Inherent aan het nationale veiligheidsevenwicht, zo legde hij uit, is het potentieel om dreigingen van dit soort aan te kunnen. Zou het gevaar werkelijkheid worden, dan zal dit potentieel het conflict op een nieuw niveau tillen dat, en daar was Halevy zeker van, door de wereldopinie begrepen en geaccepteerd zou worden.

De militaire en antiterreurbronnen twijfelen er niet aan dat deze voornaamste ambassadeur van de eerste minister van Israël voor delicate buitenlandse missies sombere toespelingen maakte op zowel een onconventionele bedreiging van Israël, die de vorm van een grootschalige massamoord kan aannemen, als op de krachtige wraakactie van de Joodse staat door middel van wapens en oorlogstaktieken die nog nooit in gebruik zijn geweest. Zo'n tegenactie zou weleens preventief kunnen zijn. Voor degenen die de Israëlisch politiek vormgeven, zijn de eerste waarschuwingsseinen in Hebron en Mombassa gegeven. Op maandag 2 december publiceerden ze een harde waarschuwing over hun mogelijke antwoord.